Tweeëneenhalf uur duurde mijn operatie, met als doel een stukje bot terug te zetten op mijn schouderkop. Nadat ik was teruggebracht naar de verpleegafdeling en uit mijn narcose was ontwaakt, werd er een röntgenfoto gemaakt die vervolgens met me zou worden besproken.

De chirurg kwam aan mijn bed en vertelde, met het schaamrood op de kaken: ‘Er is iets misgegaan, ik weet niet precies wat, maar de operatie moet overnieuw.’

Dit was duidelijk niet het gewenste resultaat. Gelijk de volgende dag ben ik geopereerd, waarbij ze erachter kwamen dat het herstelde stukje bot op de verkeerde plek zat.

Een medische of een managementfout?

Als ik aan mensen vraag: ‘Hoe manage jij?’, dan is het antwoord vaak: ‘Door mijn budget en andere (financiële) resultaten te bekijken. Als ze niet bevallen, stuur ik bij.’

Nadeel van deze resultaatgerichte benadering is dat je pas achteraf constateert of het goed is gegaan. Sturen op resultaten is als rijden in je auto, terwijl je enkel in je achteruitkijkspiegel kijkt. Je ziet alleen waar je bent geweest, maar niet waar je naartoe gaat. Dit levert gevaarlijke situaties op. Vooral als de weg onverwachts verandert, bij een drempel of een bocht.

Wat als je op het proces zou sturen?

Bijvoorbeeld: het lampje van het brandstofniveau in je auto geeft aan dat je tank bijna leeg is. Dan ga je tanken, vóórdat je stil komt te staan. Of in mijn geval: je laat röntgenopnamen maken tijdens de operatie. Je kunt de fout dan direct constateren en corrigeren.

Hoe manage jij?

Reacties van harte welkom! 👇

Wil je meer van mij lezen? Bestel mijn nieuwste boek.

Arnout

[ Bij de OK Visie krant, heb ik columns geschreven voor hun krant, die elke maand verschijnt. De krant ligt in alle Nederlandse operatiekamers, zowel bij ziekenhuizen als zelfstandige behandelcentra.

Ik wil mijn columns ook graag delen met anderen, zoals met jullie, de lezers van mijn blog. Bij deze de integrale weergave van mijn 2^e column uit de editie Nr. 5 | Februari 2019: ‘ACHTERUITKIJKSPIEGEL’. ]

---

Tags: